معرفی گیاه ضد درد، ضد التهاب و ضد کبودی آرنیکا و 3 تا از عجیب ترین کاربردهای آن

بررسی اجمالی آرنیکا

آرنیکا، گیاهی است که عمدتا در سیبری و اروپای مرکزی و همچنین آب و هوای معتدل آمریکای شمالی رشد پیدا می کند. از گل های این گیاه در پزشکی و داروسازی استفاده می شود.

افرادی که از گلو درد و درد دهان، درد های ناشی از بعد از جراحی یا کشیدن دندان عقل، نیش حشرات، درد و تورم رگ ها در نزدیکی سطح پوست (فلبیت سطحی)، کبودی، درد عضلانی، مشکلات بینایی ناشی از دیابت، و سکته مغزی رنج می برند، آرنیکا را به صورت خوراکی مصرف می کنند. از این گیاه همچنین جهت سقط جنین نیز استفاده می شود.

در صورت بروز درد و تورم به همراه کبودی و تورم ناشی از کبودی، درد و گرفتگی از آرنیکا به صورت موضعی استفاده می شود. همچنین در مواردی چون نیش حشرات، آرتریت، درد عضلات و غضروف، ترک خوردگی لب ها و آکنه نیز از این گیاه به طور مستقیم بر روی پوست استفاده می شود.

آرنیکا را می توان به عنوان یک چاشنی به انواع نوشیدنی، دسر های لبنی منجمد، آب نبات، پختنی ها، ژله و پودینگ افزود و از طعم و عطر آن بهره مند شد.

در ساخت و تولید از آرنیکا جهت تهیه تونیک مو و محصولات ضد شوره استفاده می شود. روغن آن نیز در صنعت عطر و لوازم آرایشی مورد استفاده واقع می گردد.

عملکرد آرنیکا چگونه است؟

مواد شیمیایی فعالی در این گیاه وجود دارد که می تواند منجر به کاهش درد و تورم شود و همچون یک آنتی بیوتیک عمل کند.

موارد مصرف و اثربخشی

آرنیکا جهت مصرف در موارد زیر موثر می باشد:

• آرتروز. تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ژل آرنیکا، 2 بار در روز، به مدت 3 هفته، درد و گرفتگی را کاهش داده و موجب بهبود عملکرد در افراد مبتلا به استئوآرتریت (آرتروز) دست یا زانو می گردد. تحقیقات دیگر نشان می دهد که با استفاده از همین ژل در کاهش درد و بهبود عملکرد دست، به اندازه مسکنی چون ایبوپروفن موثر است.

این گیاه در موارد زیر احتمالا بی اثر است:

• کاهش درد، تورم و پیامدهای کشیدن دندان عقل. در اغلب تحقیقات، مصرف آرنیکا به صورت خوراکی بعد از کشیدن دندان عقل، درد، تورم یا سایر پیامدها را کاهش نمی دهد. یک مطالعه اولیه نشان می دهد که مصرف شش دوز آرنیکا ممکن است موجب کاهش درد شود، اما خونریزی را قطع نمی کند.

مصرف این گیاه در موارد زیر به شواهد و تحقیقات بیشتری نیاز دارد:

• کبودی. بیشتر تحقیقات نشان می دهد که استفاده از آرنیکا به صورت خوراکی و یا مستقیم بر روی پوست، کبودی را کاهش نمی دهد. اما یک مطالعه نشان می دهد که مصرف 12 دوز از یک محصول خاص آرنیکا ممکن است خونریزی زیر پوست را در زنانی که عمل جراحی لیفت صورت انجام داده اند، کاهش دهد. همچنین، اثبات شده است که در صورت مصرف روزانه پماد آرنیکا، به مدت 2 هفته، کبودی کمتر می شود.
• مشکلات بینایی ناشی از دیابت. تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف این گیاه به صورت خوراکی به مدت 6 ماه موجب کاهش مشکلات بینایی در افرادی که بینایی خود را در اثر دیابت از دست داده اند، می شود.
• درد عضلانی. شواهد متناقضی مبنی بر اثربخشی آرنیکا بر دردهای عضلانی وجود دارد. برخی تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف این گیاه به صورت خوراکی از درد عضلانی جلوگیری نمی کند. سایر تحقیقات اولیه نیز نشان می دهد که استفاده از کرم آرنیکا، سه بار در روز، درد عضلانی را کاهش نمی دهد. با این حال، تحقیقات دیگر نشان می دهد که استفاده از ژل آرنیکا بر روی عضلات پا بلافاصله بعد از بروز درد و سپس هر 4 ساعت یکبار، به مدت 5 روز ممکن است پس از 3 روز درد عضلانی را کاهش دهد.
• درد بعد از جراحی. بیشتر تحقیقات نشان می دهد که مصرف خوراکی آرنیکا درد بعد از جراحی را کمی کاهش می دهد. در برخی موارد، داروی خوراکی و موضعی این گیاه را باید همزمان باهم 72 ساعت بعد از جراحی استفاده کرد. اما این روش در همه افراد مثبت نبوده است. برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف خوراکی این گیاه به مدت 5 روز، در کاهش درد بعد از جراحی اثری ندارد.
• سکته مغزی. تحقیقات اولیه نشان می دهد که استفاده از قرص زیر زبانی آرنیکا هر دو ساعت یکبار، به اندازه 6 دوز برای افراد مبتلا به سکته مغزی مفید نمی باشد.
• آکنه.
• لب های خشکیده و ترک خورده.
• نیش حشرات.
• درد و تورم رگ های نزدیک سطح پوست.
• گلو درد.
• سایر شرایط.

در این موارد، شواهد بیشتری برای ارزیابی اثربخشی آرنیکا مورد نیاز است.

ایمنی و عوارض جانبی

مصرف خوراکی آرنیکا در مقادیری که معمولا در مواد غذایی یافت می شود و یا زمانی که به صورت کوتاه مدت بر روی پوست استفاده شود، کاملا بی خطر و ایمن است. با این وجود، نگرانی هایی در خصوص ایمنی این گیاه وجود دارد.

مصرف خوراکی آن، بیش از مقادیری که در مواد غذایی موجود است، احتمالا خطرناک می باشد. در واقع، آرنیکا سمی در نظر گرفته می شود و ممکن است منجر به مرگ شود. هنگامی که این گیاه به صورت خوراکی مصرف می شود، می تواند باعث تحریک دهان و گلو، درد معده، استفراغ، اسهال، بثورات پوستی، تنگی نفس، ضربان قلب سریع، افزایش فشار خون، آسیب قلب، از کار افتادن اندام ها، افزایش احتمال خونریزی، کما، و مرگ شود.

آرنیکا اغلب به عنوان یک عنصر در فهرست محصولات هومیوپاتی قید شده است؛ با این حال، این محصولات معمولا تا جایی رقیق شده اند که مقدار کمی از این گیاه را در بر می گیرد.

هشدارها و موارد احتیاطی

• بارداری و شیردهی: در صورتی که در دوران بارداری یا شیردهی به سر می برید، از مصرف خوراکی یا موضعی این گیاه خودداری کنید. مصرف آن در این دوران خطرناک می باشد.
• آلرژی به گیاه راگوید (یا پیر گیاه) و گیاهان مرتبط: آرنیکا ممکن است منجر به واکنش های آرژیک در افراد حساس به گیاهان خانواده کاسنیان شود. اعضای این خانواده شامل پیر گیاه، گل داودی، گل همیشه بهار، مینای چمنی و بسیاری موارد دیگر است. اگر آلرژی دارید، قبل از اعمال آن بر روی پوست خود، ابتدا با پزشک تان مشورت کنید. و از مصرف خوراکی آن نیز خودداری کنید.
• پوست ترک خورده: آرنیکا را بر روی پوست آسیب دیده یا ترک خورده استفاده نکنید. زیرا ممکن است بیش از حد جذب شود.
• مشکلات گوارشی: این گیاه می تواند دستگاه گوارش را تحریک کند. اگر به سندرم روده تحریک پذیر، زخم، بیماری کرون یا سایر بیماری های معده یا روده مبتلا هستید، از مصرف آرنیکا خودداری کنید.
• ضربان قلب سریع: آرنیکا ممکن است ضربان قلب شما را افزایش دهد. اگر ضربان قلب بالایی دارید، از مصرف این گیاه خودداری کنید.
• فشار خون بالا: آرنیکا ممکن است فشار خون را افزایش دهد. اگر فشار خون بالایی دارید، از مصرف این گیاه پرهیز کنید.
• جراحی: این گیاه ممکن است موجب خونریزی بیش از حد در حین و بعد از جراحی شود. حداقل 2 هفته قبل از عمل جراحی مصرف این ماده را قطع نمایید.

تداخلات دارویی

این گیاه معمولا تداخلات متوسطی ایجاد می کند. حین مصرف آن با موارد زیرف جانب احتیاط را رعایت کنید:

• داروهایی که موجب کند شدن لخته شدن خون (داروهای ضد انعقاد خون) می شوند ممکن است با این گیاه ایجاد تداخل کنند. آرنیکا ممکن است لخته شدن خون را کاهش دهد. برخی از داروهایی که موجب کند کردن لخته شدن خون می شوند عبارتند از: آسپرین، کلوپیدوگرل (پلویکس)، دیکلوفناک (Voltaren، Cataflam، others)، ایبوپروفن (Advil، Motrin، و غیره)، ناپروکسن (Anaprox، Naprosyn، و غیره)، داکوتاپارین (Fragmin)، انوکساپارین (Lovenox)، هپارین، وارفارین (Coumadin) و سایر داروها.

آنچه علم درباره کرم آرنیکا می گوید: 3 تا از عجیب ترین کاربردهای آن

اگر به دنبال کرمی برای ماساژ برای و درمان عضلات و مفاصل می باشید، احتمالا در بین انبوهی از محصولات با یک ترکیب خاص مواجه شده اید: آرنیکا، گیاه بومی اروپا و شمال آمریکا. در طول تاریخ از این گیاه به منظور اهداف دارویی مختلف استفاده شده است و در حال حاضر در علم مدرن نیز به کار گیری آن در کرم ها مورد بررسی قرار گرفته است.

همانطور که می دانید پژوهش ها در اغلب موارد، بی نتیجه اند. مطالعات بسیاری در مورد اثربخشی کرم آرنیکا در جمعیت های کوچک صورت گرفته است. علاوه بر این، این گیاه کاربردی بیش از درمان درد مفصلی و عضلانی به تنهایی دارد؛ این گیاه همچنین برای بهبود کبودی نیز استفاده می شود؛ بنابراین تمام مطالعات بر روی عوامل مشابه متمرکز نیستند.

همچنان یکی از دیرینه ترین و رایج ترین کاربردهای آرنیکا، به دلیل خاصیت ضد التهاب آن است، به همین دلیل است که در محصولاتی که برای کاهش درد و درد عضلانی طراحی شده اند به طور بسیار متداولی مورد استفاده قرار می گیرد.

در اینجا، ما به سه مطالعه مربوط به مصرف آرنیکا در ماساژ درمانی جهت کاهش درد و التهاب اشاره کرده ایم.

مطالعه شماره 1: آرنیکا به عنوان تسکین دهنده درد ساق پا

به طور کلی از این سه مطالعه “اثر آرنیکای موضعی بر دردهای عضلانی” می توان دریافت که “درجات درد در پاهای تحت درمان با آرنیکا بیشتر از درد در افرادی بود که 24 ساعت پس از ورزش، درمان پلاسبو دریافت کردند.”

در این مطالعه، پنجاه و سه نفر به طور تصادفی، شرکت کردند. محققان ابتدا محدوده فعال حرکات را در هر دو مچ پای هر شرکت کننده اندازه گیری کردند، سپس بر اساس یک سری پروتکل، ساق پای آن ها مورد بررسی قرار گرفت. پس از تمرین، به افراد دو تیوب کرم با برچسب “چپ” و “راست” داده شد، که یکی حاوی آرنیکای فعال و دیگری پلاسبو بود. از شركت كنندگان خواسته شد كه بلافاصله بعد از تمرين، و پس از آن 24 و 48 ساعت بعد نیز از این کرم ها استفاده کنند.

پژوهشگران، محدوده حرکت و حساسیت عضلات را در 24، 48 و 72 ساعت پس از تمرین اندازه گیری کردند. درجات درد برای افرادی که تحت درمان با آرنیکا قرار گرفتند، 24 ساعت بعد از ورزش بیشتر بود، و در 48 یا 72 ساعت بعد تفاوت معنی داری نداشت.

نتیجه گیری: ” آرنیکا به جای کاهش درد ساق پا، درد را 24 ساعت پس از تمرینات ساق پا افزایش داد.”

این مطالعه به تنهایی، نشان می دهد که آرنیکا نه تنها بی اثر است، بلکه می تواند در واقع درد بیماران را نیز افزایش دهد. با این وجود، دو مطالعه دیگر نتایج مختلفی را نشان دادند.

مطالعه شماره 2: آرنیکا به عنوان تسکین دهنده آرتروز زانو

 این مطالعه که در سال 2002 انجام شد، بر روی استفاده از آرنیکا در 26 مرد و 53 زن مبتلا به استئوآرتریت زانو تمرکز داشت. بعد از سه و شش هفته، اکثریت افراد گزارش دادند که درد و گرفتگی زانوشان به طور قابل توجهی کاهش یافته است. در واقع، محققان خاطر نشان کردند: “69 نفر (87 درصد) این ژل را” خوب ” یا ” نسبتا خوب ” تلقی کرده اند و 76 درصد، مجددا از آن استفاده خواهند کرد.”

نتیجه گیری: “استفاده موضعی از ژل آرنیکا به مدت شش هفته درمان صحیح، قابل تحمل و موثر برای تسکین آرتروز زانوی خفیف تا متوسط ​​است”.

مطالعه شماره 3: آرنیکا به عنوان تسکین دهنده آرتروز دست

در این مطالعه که در سال 2007 انجام شد، بررسی شد که آیا داروهای ضد التهابی غیر استروییدی، به ویژه ایبوپروفن یا آرنیکا به صورت درمان موضعی، برای کاهش درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت دست، بهتر است یا خیر.

در این مطالعه تصادفی، هر یک از 204 نفر در 21 روز با یک یا دو مورد از این داروها درمان شدند. تفاوتی هم بین درد و عملکرد دست در این دو درمان وجود نداشت.

نتیجه گیری: ” درمان استئوآرتریت دست ها با استفاده از آرنیکا چندان تفاوت چشمگیری با ایبوپروفن نداشت.

اگر چه علم به وضوح به مزایای استفاده از کرم آرنیکا اشاره دارد، اما نتایج نا معلوم بوده و تحقیقات بیشتری لازم است. با این وجود، هیچ شکی در این وارد نیست که آرنیکا توسط بسیاری از گیاه پزشکان، هومیوپات ها و ماساژ درمانگران برای کاهش درد عضلات و مفصل به طور موفقیت آمیزی مورد استفاده قرار می گیرد.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منابع خارجی برای مطالعه بیشتر:

https://www.webmd.com/vitamins/ai/ingredientmono-721/arnica

https://www.massagemag.com/arnica-creams-research-studies-28097/