مهمترین نکات درباره داروی ضد حساسیت کلرفنیرامین که پزشکان وقت گفتن آن را به شما ندارند!

کلرفنیرامین، یک آنتی هیستامین است که برای از بین بردن علائم آلرژی (حساسیت)، تب یونجه و سرماخوردگی از جمله آبریزش بینی و چشم، خارش چشم یا بینی، عطسه، کهیر و خارش بدن استفاده می شود.

عملکرد این دارو با مسدود ساختن یک ماده طبیعی خاص به نام “هیستامین” است که طی یک واکنش آلرژیک در بدن ایجاد می شود. اثرات دیگر این دارو (مانند ضد تهوع، آرامش بخش، تسکین درد) ممکن است با تأثیر سایر مواد طبیعی (مانند استیل کولین) و با مستقیم عمل کردن بر روی بخش های خاص مغز حاصل شوند.

داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال بررسی نشده اند، از اینرو ایمنی و اثربخشی آن ها در این گروه سنی مشخص نمی باشد. بنابراین، از این دارو برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال استفاده نکنید، مگر این که به طور خاص توسط پزشک تجویز شود. برخی از داروها (مانند قرص یا کپسول های طولانی رهش) برای استفاده در کودکان زیر 12 سال توصیه نمی شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از این دارو با خیالی آسوده، از پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

داروهایی از قبیل کلرفنیرامین، طول مدت سرماخوردگی را کوتاه یا آن را درمان نمی کنند. جهت کاهش خطر بروز عوارض جانبی، تمام دستور العمل های مربوط به میزان مصرف را به دقت دنبال کنید. سایر داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی که ممکن است حاوی مواد مشابه یا همان مواد باشند (به بخش تداخلات دارویی نیز مراجعه کنید) را همزمان مصرف نکنید. با پزشک یا داروساز خود در خصوص سایر روش ها (از قبیل نوشیدن مایعات فراوان، استفاده از مرطوب کننده هوا یا سرم و اسپری نمکی) جهت از بین بردن سرفه و نشانه های سرماخوردگی مشورت کنید.

نحوه مصرف کلرفنیرامین

چنانچه کلرفنیرامین را به صورت آزاد و بدون نسخه پزشک تهیه کرده اید، پیش از مصرف، اطلاعات دارویی مندرج در بسته دارو را مطالعه کرده و در صورتی که سوال یا ابهامی دارید از داروساز در خصوص این دارو اطلاعات کسب کنید. در صورتی که این دارو را پزشک برای تان تجویز کرده است، آن را به طور دقیق و طبق دستور پزشک مصرف کنید.

چنانچه از کپسول های طولانی رهش استفاده می کنید، آن ها را به طور کامل ببلعید. از شکستن، خراشیدن یا باز کردن کپسول خودداری نمایید. انجام این کار می تواند کل دارو را در یک آن واحد آزاد کند و خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. همچنین از نصف کردن قرص های طولانی رهش اجتناب کنید، مگر این که یک خط منقسم داشته باشد و پزشک یا داروساز به شما دستور این کا را داده باشد.

چنانچه در حال استفاده از این دارو در قالب محلول مایع یا شربت هستید، با استفاده از یک ابزار اندازه گیری خاص، مانند قاشق آن را میل کنید.

میزان مصرف کلرفنیرامین بر اساس سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تجویز می شود. هیچگاه این دارو را بیش از حد معمول و در دفعات زیاد مصرف نکنید.

جهت بهره برداری بیشتر از مزایای کلرفنیرامین، آن را به طور منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری مصرف کلرفنیرامین، آن را هر روز در زمان مشخصی میل کنید. بسیار حائز اهمیت است که حتی در صورت حصول بهبودی، دوره مصرف این دارو را کامل کنید.

چنانچه سوال یا ابهامی در خصوص استفاده از کلرفنیرامین دارید، با داروساز یا پزشک تان مشورت کنید یا اطلاعات دارویی داخل بسته را مطالعه نمایید.

چنانچه وضعیت تان همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، یا اگر فکر می کنید ممکن است یک مشکل جدی پزشکی داشته باشید، به فوریت های پزشکی مراجعه کنید.

عوارض جانبی کلرفنیرامین

در طول مصرف کلرفنیرامین ممکن است سرگیجه، سبکی سر، خشکی دهان یا ناراحتی معده و تاری دید رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برای از بین بردن خشکی دهان، مکیدن آب نبات (بدون قند) یا تکه های یخ، جویدن آدامس (بدون قند)، نوشیدن آب یا استفاده از بزاق مصنوعی می تواند کمک کننده باشد.

کلرفنیرامین می تواند در ریه ها ایجاد خشکی و غلیظ شدن مخاط کند، و باعث دشوارتر شدن تنفس گردد. برای کمک به پیشگیری از این اثر، مایعات زیادی بنوشید.

به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، فورا  به پزشک مراجعه کنید، از جمله: نوسانات خلقی یا روانی (مانند توهم، تحریک پذیری، نگرانی، سردرگمی)، زنگ زدن در گوش، مشکل ادراری.

در صورت بروز عوارض جانبی نادر، فورا  به پزشک مراجعه کنید، از جمله: کبودی یا خونریزی آسان، ضربان قلب سریع نامنظم، تشنج.

احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.

در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از کلرفنیرامین عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.

موارد احتیاطی

در صورتی که حساسیت دارویی دارید، پیش از مصرف کلرفنیرامین، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پزشک داروساز مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری مزمن انسداد ریه یا COPD، آپنه خواب)، مشکلات سیستم خون یا سیستم ایمنی (مانند کمبود مغز استخوان)، فشار بالای چشم (گلوکوم)، بیماری های قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، بیماری های کبد، اختلالات مغزی خاص (مانند سندرم بدخیم نورولپتیک، سندرم ری، تشنج)، مشکلات معده و روده (مانند انسداد و زخم) تیروئید بیش از حد فعال (پرکاری تیروئید)، مشکل ادرار کردن (به عنوان مثال، به دلیل بزرگ شدن پروستات).

کلرفنیرامین ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی در شما گردد. مصرف الکل یا ماری جوانا می تواند به خواب آلودگی تان بیفزاید. در طول مصرف این دارو از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. در صورتی که به مصرف ماری جوانا وابسته هستید، پزشک را مطلع سازید.

شکل های مایع و پودر این دارو ممکن است حاوی قند یا آسپارتام باشد. چنانچه به فنیل کتونوری (یک نقص متابولیکی مادرزادی نادر)، یا هر وضعیت دیگری مبتلا هستید که نیاز به محدود کردن یا اجتناب از مصرف آسپارتام (یا فنیل آلانین) در رژیم غذایی تان را دارد، در مورد استفاده از این دارو با آسودگی خیال، از پزشک یا داروساز خود مشورت بگیرید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند. این دارو به جای خواب آلودگی، اغلب موجب ایجاد هیجان و تحریک پذیری در کودکان می شود.

سالمندان ممکن است به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خواب آلودگی، گیجی، افت فشار خون یا مشکلات ادراری، حساس باشند. خواب آلودگی و گیجی می تواند خطر زمین خوردن در آن ها را افزایش دهد.

در دوران بارداری باید این دارو را تنها در موارد خاص و در صورت تجویز پزشک مصرف نمایید. در خصوص مزایا و خطرات پرومتازین در دوران بارداری با پزشک تان مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از کلرفنیرامین در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.

برای کمک به عملکرد بهتر پزشک یا داروساز، قبل از شروع درمان با این دارو حتما تمامی داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی مصرفی خود را به اطلاع پزشک و داروساز خود برسانید. هنگام استفاده از این دارو، مصرف داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی را شروع، متوقف و یا تغییر ندهید.

این محصول می تواند نتایج تست های خاص آزمایشگاهی (مانند میزان اسیدهای خاص در ادرار) را تحت تاثیر قرار دهد. حتما پرسنل آزمایشگاهی و تمام پزشکان خود را نسبت به مصرف از این دارو مطلع سازید.

فهرستی از تمام داروهایی را که استفاده می کنید، تهیه کنید. جهت کاهش خطر بروز عوارض جدی دارو، این فهرست را در اختیار پزشک و داروساز خود قرار دهید.

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع خارجی برای مطالعه بیشتر