کلومیپرامین، بهترین داروی ضد افسردگی برای درمان اختلال وسواس اجباری

کلومیپرامین، دارویی است که جهت درمان اختلال وسواس اجباری (OCD) مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو کمک می کند افکار تکرار شونده و ناخواسته (وسواس فکری) و رفتارهای تکرار شونده (اجبار هایی مانند شستشوی دست، شمارش، چک کردن) که موجب تداخل زندگی روزمره می شوند، کاهش یابند.

این دارو متعلق به رده داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای است که با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی (سروتونین) در مغز عمل می کند.

جشنواره تخفیف زیبایی و لیزر، دستگاه لیزر مدیواستار (اسکلپیون) 2024

مشاوره رایگان با پزشک، کلیه ایام هفته

22612171_021  22612108_021

09027610748

instagram پیج مرکز تخصصی زیبایی قلهک

instagram پیج تخصصی لیزر موهای زائد

instagram نمونه کارهای زیبایی

برای ورود به پیج اینستاگرام روی لینک مربوطه کلیک کنید

 

نحوه مصرف قرص کلومیپرامین

پیش از شروع مصرف این دارو، اطلاعات مندرج در برگه دارو را مطالعه کرده و چنانچه سوالی دارید، آن را با پزشک یا داروساز خود مطرح سازید.

این دارو را به صورت خوراکی، به همراه غذا یا بدون آن، طبق دستور پزشک مصرف کنید. برای کاهش عوارض جانبی مانند ناراحتی معده، ممکن است کلومیپرامین با دوز پایین تجویز شود و در طول روز با وعده های غذایی چندین بار مصرف شود تا به آرامی در بدن تان افزایش یابد. پس از این که مناسب ترین دوز را برای شما مشخص شد، می توانید دوز کل را یک بار در روز مصرف کنید، که معمولا برای جلوگیری از خواب آلودگی روزانه در هنگام خواب توصیه می شود یا طبق دستور پزشک. معمولا میزان مصرف روزانه بیش از 250 میلی گرم برای بزرگسالان و 200 میلی گرم برای کودکان و نوجوانان تجاوز نمی کند.

دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید. جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای این دارو باید آن را به طور مرتب استفاده کنید. برای کمک به یاد آوری زمان مصرف این دارو، هر روز آن را در زمان معینی مصرف کنید.

میزان مصرف این دارو به وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان شما بستگی دارد. میزان مصرف این دارو را افزایش ندهید یا آن را برای مدت زمان بیشتری از مدت تجویز شده مصرف نکنید. این امر وضعیت تان را سریع تر بهبود نمی بخشد و همچنین خطر بروز عوارض جانبی در شما را افزایش می دهد.

در صورت استفاده از این دارو، از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت اجتناب کنید، مگر این که پزشک یا داروساز صلاح دیده باشد که می توانید این کار را با خیال آسوده انجام دهید. گریپ فروت می تواند احتمال بروز عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

از متوقف ساختن ناگهانی این دارو خودداری کنید. توقف ناگهانی دارو ممکن است وضعیت تان را بدتر کند. همچنین ممکن است نشانه هایی از جمله تعریق، سرگیجه، تهوع، استفراغ، سردرد یا تحریک پذیری را تجربه کنید. جهت کاهش این عوارض جانبی، میزان مصرف باید به تدریج کاهش یابد. در صورت تجربه علائم جدید یا بدتر علائم ذکر شده، فورا مراتب را به پزشک گزارش دهید.

ممکن 2-3 هفته طول بکشد تا اثرات این دارو حاصل شود. چنانچه وضعیت تان بهبود نیافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف قرص کلومیپرامین

عوارض جانبی قرص کلومیپرامین

لازم است بخش هشدار ها را نیز به دقت مطالعه کنید.

در طول مصرف این دارو، سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست، ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ، تغییر اشتها یا وزن، گر گرفتگی، عرق کردن، خستگی و تاری دید ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات (بدون قند) یا قلب یخ بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید یا استفاده از بزاق جایگزین استفاده نمایید.

برای جلوگیری از بروز یبوست، پیروی از رژیم غذایی حاوی فیبر کافی، نوشیدن مقدار زیادی آب و ورزش لازم و ضروری است. اگر در هنگام استفاده از این دارو به یبوست مبتلا شدید، برای انتخاب ملین مناسب با داروساز مشورت کنید.

به یاد داشته باشید که پزشک این گونه صلاح دیده که مزایای مصرف این دارو بر عوارض جانبی آن مقدم تر است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف کرده اند، عوارض جانبی جدی گزارش نداده اند.

اگر این عوارض جانبی جدی را دارید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید: نوسانات روانی یا خلقی (به عنوان مثال سردرگمی، افسردگی، مشکلات حافظه)، بزرگ یا دردناک شدن سینه، ترشح شیر ناخواسته، دوره های نامنظم یا دردناک قاعدگی، سفتی عضلانی، زنگ زدن در گوش ها، مشکلات جنسی (به عنوان مثال، کاهش توان جنسی، تغییر در میل جنسی)، لرزش (لرز)، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست و پا، مشکلات ادراری، کبودی یا خونریزی آسان، حرکات غیر معمول یا کنترل نشده (به خصوص در زبان، صورت یا لب)، درد شدید معده یا شکم، ادرار تیره، زرد شدن چشم یا پوست.

این دارو ممکن است میزان سروتونین را افزایش دهد و به ندرت یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم سروتونین (یا سمیت سروتونین) ایجاد می کند. چنانچه داروهایی مصرف کنید که سروتونین را افزایش می دهند، این خطر افزایش می یابد. بنابراین به پزشک یا داروساز خود فهرست تمام داروهایی را که مصرف می کنید، اطلاع دهید. اگر برخی از این علائم را تجربه کردید، سریعا به دنبال فوریت های پزشکی باشید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن تعادل، سرگیجه شدید، تهوع، استفراغ یا اسهال، پرش ماهیچه ها، تب غیر معمول، آشفتگی یا بیقراری.

اگر این عوارض جانبی بسیار جدی را دارید، بلافاصله به فوریت های پزشکی مراجعه کنید: مدفوع سیاه، درد قفسه سینه، غش، ضربان قلب آهسته، سریع یا نامنظم، تشنج، استفراغی که مانند دانه قهوه به نظر می رسد، درد، تورم یا قرمزی چشم، بزرگ شدن مردمک چشم، تغییرات دید (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ در شب).

احتمال بروز واکنش های آلرژیک به این دارو بسیار کم است، اما در صورت بروز باید حتما به دنبال فوریت های پزشکی باشید. علائم واکنش های آلرژیک عبارتند از: خارش، بثورات پوستی، تورم (به ویژه بر روی صورت، زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، تنفس سخت و مشکل شدید.

در اینجا فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از قرص کلومیپرامین عنوان نشده است. در صورتی که متوجه علائمی دیگری شدید که در این مطلب قید نشده، آن را نیز با داروساز یا پزشک خود در میان بگذارید.

کلومیپرامین 10

موارد احتیاطی

در صورتی که حساسیت دارویی دارید، پیش از مصرف قرص کلومیپرامین، موضوع را با داروساز یا پزشک مربوطه در میان بگذارید. این دارو ممکن است حاوی ترکیبات غیر فعالی باشد که در شما ایجاد حساسیت یا سایر مشکلات کند. در این خصوص می توانید با یک پزشک داروساز مشورت کنید.

قبل از مصرف این دارو، همه سوابق پزشکی تان را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید؛ به ویژه: مشکلات خونی (مانند پورپورا، ترومبوسیتوپنی)، مشکلات تنفسی (مانند آسم، برونشیت مزمن)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (بسته شدن زاویه) اختلالات بلع (به عنوان مثال، بولیمیا)، مشکلات قلبی (مثل آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی اخیر)، مشکلات روده (مانند یبوست مزمن، بیماری ایلئوس)، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، وضعیت خلق (مثل اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی)، سابقه بستری شدن به علت یک واکنش بسیار جدی به داروهای خاص (سندرم بدخیم نورولپتیک)، سوزش سر دل یا بازگشت اسید معده به مری (به عنوان مثال به علت فتق هیاتال)، تشنج، تیروئید بیش از حد (پرکاری تیروئید )، مشکلات ادراری (احتباس ادراری، بزرگ شدن پروستات)، هر شرایطی که ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد (به عنوان مثال، وابستگی به الکل یا داروهای آرامبخش، استفاده از درمان الکترواستاتیکی، آسیب یا بیماری مغزی) انواع خاصی از تومورها (مانند فئوکروموسیتوم، نوروبلاستوما).

قبل از انجام هر گونه جراحی، مصرف این دارو و سایر داروها (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را به جراح یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

حین استفاده این دارو در کودکانف احتیاط شود. زیرا ممکن است خطر ابتلا به مشکلات قلبی در آن ها را افزایش دهد.

سالمندان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی کلومیپرامین، به ویژه خواب آلودگی، سرگیجه، و طولانی شدن QT  داشته باشند. خواب آلودگی، سرگیجه و سبکی سر می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.

در دوران بارداری این دارو را باید تنها در موارد خاص و در صورت تجویز پزشک مصرف نمایید. در خصوص مزایا و خطرات پرومتازین در دوران بارداری با پزشک تان مشورت کنید.

از آنجا که مشکلات روحی یا نوسانات خلقی درمان نشده (مانند افسردگی) یک وضعیت جدی تلقی می شود، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر آنکه توسط پزشک تعیین شده باشد. اگر در حال برنامه ریزی برای باردار شدن هستید، باردار شده اید یا فکر می کنید که ممکن است باردار باشید، بلافاصله با پزشک خود در خصوص مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری مشورت کنید.

از آن جایی که ممکن است استفاده از کلومیپرامین در دوران شیردهی سبب انتقال دارو به شیرتان شود نیز قبل از مصرف آن با پزشک تان مشورت کنید.

کلومیپرامین 25

تداخلات دارویی

تداخلات دارویی بر روی عملکرد داروی مصرفی تان تاثیر گذاشته و خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش می دهند. این مورد شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نیست و فهرستی از تمامی داروهایی که استفاده می کنید را شامل می شود (از جمله داروهای تجویزی، غیر تجویزی و محصولات گیاهی) که باید آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. از شروع، متوقف کردن و یا تغییر دوز داروها بدون تایید پزشک تان خودداری کنید.

برخی از داروها که ممکن است با این دارو ایجاد تداخل کنند عبارتند از: داروهای آنتی کولینرژیک (مانند آتروپین، آلکالوئید بولادونا، اسکوپولامین)، داروهای خاص برای درمان فشار خون بالا (مانند کلونیدین، گوانیدیدین)، سیازیدید، دیگوکسین، مکمل تیروئید، اسید والپروئیک، داروهایی که می توانند خونریزی یا کبودی ایجاد کنند (مانند وارفارین یا هپارین، داروهای ضد پلاکتی از جمله آسپرین یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن).

 

شاد و سلامت باشید.

 

تحقیق و ترجمه: مینو زرفش

منبع خارجی برای مطالعه بیشتر

1 2 رای ها
به نظر شما چند ستاره ؟

بیشترین تخفیف های زیبایی و لیزر در بهترین مراکز تهران و شهرستان ها
اینجا کلیک کنید

Subscribe
Notify of
guest

0 نظرات
Inline Feedbacks
View all comments